Zaterdagmiddag hebben we met een groot deel van onze groep meegedaan met een fiets- en boottocht, georganiseerd door de Nederlander
Co van Kessel. Na een dramatisch trage rit door het bizar drukke verkeer en een taxichauffeur die de weg niet wist, gingen we op pad, op de fiets door Bangkok.
Het eerste deel reden we zigzaggend door Chinatown. Regelmatig moesten we lopen, omdat de steegjes niet breder waren dan 60 cm. De ervaring van de hele dag zo bijzonder, dat je het je eigenlijk niet kunt voorstellen als je er niet geweest bent. De geuren, mensen, sfeer en de geluiden uit de stad en de natuur zijn niet goed te beschrijven, toch zal ik hieronder een poging doen. Van de ene wijk naar de andere wijk in Chinatown, van auto-onderdelen tot eetkraampjes, van enorm drukke wegen tot de smalste steegjes die we doorstaken, alles kregen we te zien. Sommige stukken enorm smerig en vervuild (vooral qua lucht, er moeten daar mensen zijn die ook wel een longtransplantatie kunnen gebruiken...), dan ging je weer de hoek om en was er een straatje dat heel rustig was en er keurig uit zag. De boottocht over de rivier met een longtail boat was ook schitterend. Met 8 man in een boot, plus 8 fietsen en gaan, vanuit de stad door de natuur richting wijken waar iedereen aan het water woont. Daarna kwamen we uit in stuk tropisch bos, grotendeels bestaand uit moeras, bomen en stukken waar ook mensen woonden. Deze mensen vonden het stuk voor stuk schitterend dat we er waren en belangstelling toonden. Dat zijn ze namelijk niet gewend, in dit stuk van Bangkok komen namelijk zelden of nooit toeristen. We kwamen op een begraafplaats uit, en daar werden we gevraagd vooral foto’s te nemen van de kist en het altaar van de overlevenden, ze zien dat hier als een eer. Laatste hoogtepunt van de dag was de enorm hoge felgekleurde Boeddha, zie de foto’s hieronder. Ook hieronder nog wat foto’s van vrijdag, van onder andere The Grand Palace en Wat Pho met de liggende boeddha.
Vandaag was de openingsceremonie. Helaas viel deze enorm tegen. We hadden het idee dat hij vooral gericht was aan de prinses die aanwezig was in plaats van aan ons als sporters. Veel van e toespraken waren in het Thais en werden niet vertaald, er was geen parade van alle deelnemende landen zoals altijd en we hebben bijna 2 uur niets staan doen terwijl we op de prinses wachtten. Was heel jammer, had me er meer van voorgesteld.
Morgen begint het dan langzaam echt, we gaan morgenochtend trainen met het tennisteam. Dinsdag zijn dan voor mij de eerste en meteen belangrijkste wedstrijden, de single.
Tot morgen en anders zeker overmorgen weer, Bob
