WorldMUN

Na een slopend weekend vanwege de Head of the River op Skøll moest ik maandag weer om 5 uur mijn bed uit om op tijd op Schiphol te zijn. Met EasyJet vlogen we met het grootste deel van onze groep naar Genève, waar die middag in het ICCG (International Congress Centre of Geneva) de openingsceremonie was. De opening was vrij saai zoals vaak met dit soort dingen. De mannen die met grote Zwitserse vlaggen allerlei trucs uithaalden waren nog leuk om te zien, maar ook dat duurde te lang, net als de toespraken van alle hotemetoten.

‘s Avonds was ook in het ICCG de “Global Village”. Dit hield in dat elke delegatie met een standje aanwezig was waar ze hun eigen land presenteerden (voor de duidelijkheid: het land waar men vandaan kwam, niet het land dat ze vertegenwoordigden tijdens deze WorldMUN. Voor mij dus gewoon Nederland en niet Madagascar). Wij hadden stroopwafels, oude kaas, Heineken, beschuit met muisjes en jenever bij ons. Alles viel erg goed in de smaak, zelfs de oude kaas.

Dinsdag begon het echte werk, de eerste twee sessies van de verschillende comités stonden op het programma. In mijn geval dus de vergadering van de Afrikaanse Unie als diplomaat van Madagascar. Helaas werd tijdens de eerste sessie niet het onderwerp gekozen dat voor Madagascar het interessantst was (Communication by the African commisssion on human and people’s rights on the question of reparation and restitution for african states with regard to states with regard to colonialim). Als groot eiland en voormalige kolonie van vooral Frankrijk is dit veel interessanter dan het andere onderwerp, de “Interborder movement of militia”. Uiteindelijk is er wel een aardig protocol uitgekomen, dat nog redelijk realistisch lijkt te zijn. Hier hebben we 18 uur, verdeeld over 6 sessies, onderhandeld.


Dinsdagavond hebben we met onze groep uit Amsterdam traditioneel Zwitsers gekaasfonduet. Was voor mij voor het eerst dat ik dat deed, maar het beviel erg goed. Woensdagavond hebben we met 4 man “gepicknickt” in een klein parkje bij het meer. Een vers voor onze neus door een authentieke pizzabakker in een minipizzeria gebakken pizza diende als prima avondmaal. Donderdag ten slotte weer met zijn vieren in een gezellig restaurantje vlak bij het station gegeten, steak hachee met friet. Was een leuke manier om de laatste avond van de week door te brengen. Dat Zwitsers gek zijn van zakmessen wist ik natuurlijk al, maar ze gaan ver...


Donderdagmiddag ben ik met Marcel, een van mijn delegatiegenoten uit Amsterdam, naar het gebouw van de VN gegaan, het Palais des Nations. Daar eerst heerlijk buiten op de trappen in de zon geluncht met een paar jongens die Marcel kende die daar stage liepen. Nog ruzie gehad met een stel compleet onnozele bewakers, omdat we zogenaamd door de nooduitgang naar buiten waren gegaan en die deur nog open stond. Eerst doet er een de deur dicht en vraagt of we naar binnen willen, “Nee”, “Ok, maar dan moeten jullie buiten om weer naar binnen.” Prima, geen probleem. Twee minuten later een collega van hem die boos op ons afkomt omdat we op een plek zaten waar “gebouwd” werd en het gevaarlijk zou zijn. Terwijl er geen losliggend stuk steen o.i.d., laat staan een bouwvakker aan t werk was... Vervolgens wil er een vrouw naar binnen door de deur die open staat en waar in hij staat terwijl hij tegen ons te keer gaat. Nee, dat mocht niet, is alleen maar een uitgang, loopt u maar om. Begint een heel verhaal tegen ons in het Frans (niemand van ons sprak op dat moment Frans uiteraard). Hij een jongere collega er bij halen, die het moest vertalen en zeggen dat we weg moesten. Hij had uiteraard geen boodschap aan ons verhaal dat zijn collega het twee minuten daarvoor prima vond, want dan zouden we hem voor lul zetten als ie dat toegaf. En naar binnen mocht ook niet, want dat was een nooduitgang, waar hij zelf wel door naar binnen ging... Na veel gesteggel (wij rekten de situatie, heerlijk mensen die zich belangrijk voelen terwijl ze volslagen nutteloos bezig zijn) mochten, nee moesten, we naar binnen door dezelfde deur die vlak daarvoor nog strikt verboden was omdat het een nooduitgang was. Bewaker spelen, wat een vak voor gefrustreerde pipo’s die op die manier een poging doen om belangrijk te zijn...

Ook buiten dit voorval was het erg leuk in het VN gebouw. We konden zo onder andere de General Assembly, de grote vergaderzaal van de VN in en op het dakterras met schitterend uitzicht over Genève, met de fontein en de Mont Blanc op de achtergrond. Een bezoek aan de boekhandel van de VN mocht uiteraard niet ontbreken. Al was mijn grootste aankoop (nou ja, groot, 12 euro:)) uiteindelijk geen boek, maar een paar manchetknopen met VN logo.
















In dezelfde General Assembly was vrijdag de sluitingsceremonie van de conferentie. Toch wel een verschil, een lege GA donderdag en een afgeladen volle GA vrijdag. Helaas kon ik doordat ik mijn vlucht moest, met de nadruk op moeSt) gaan halen, niet tot het einde van de ceremonie blijven. Toen ik namelijk op het vliegveld kwam, bleek eerst mijn vlucht een half uur, vervolgens een uur, later anderhalf uur vertraagd, om uiteindelijk zelfs gecanceld te worden. Behalve super slechte service op het vliegveld door EasyJet (Voorbeeld: ik vroeg om een tegoedbon voor eten waar je recht op hebt als je meer dan 2 uur vertraging hebt. Ik vroeg dit na anderhalf uur al omdat bekend was dat het toestel nog in Parijs stond en we dus zeker over de 3 uur vertraging heen zouden gaan. Kreeg ik als antwoord dat ik maar na 2 uur teug moest komen want dan konden ze pas die bonnen geven. Stelletje mafkezen.), was er een moment dat alles sloeg, namelijk het moment waarop ik hoorde van een medepassagier dat om acht uur in Amsterdam al bekend was dat de vlucht gecanceld was terwijl dit pas om negen uur in Genève bekend werd... EasyJet werd dus hartelijk bedankt voor het achteraf onnodig missen van een deel van de sluitingsceremonie en het slotfeest. Heb een claim ingediend voor schadevergoeding waar je recht op hebt volgens Europese regels, ben benieuwd naar hun reactie.


Ondanks de mindere afsluiting was het een heel mooie week. Dit mede dankzij Xavier, Marie-Noëlle, Mahaut en Maxime (zoontje van 9 en fervent Arsenal supporter met de heerlijke uitspraak toen ik weg ging: “It was a very good week, especially for being with a PSV supporter” Voor de niet-kenners: PSV schakelde Arsenal uit in de Champions league een paar weken geleden). Jullie alle vier, heel erg bedankt voor het logeren, thanks a lot, merci beaucoup, voor een schitterende week! Maxime, succes met Arsenal:)