Utrecht

Vandaag op en neer naar Utrecht geweest, bij Esmé, Judith en Tamara op bezoek. Bij Esmé kon ik helaas niet terecht, ze was niet lekker en erg moe. Erg lullig voor haar, hoop dat het bijwerkingen van de medicijnen zijn en dat niet haar maag en galblaas weer vervelend gaan doen. Ze heeft genoeg te verduren gehad nu. Wordt tijd dat ze eens hele lange tijd thuis kan gaan genieten van haar nieuwe longen.

Bij Judith en Tamara zowaar verstandig geweest en achter glas gebleven, was ook goed te doen via de intercom. Was gezellig en leuk om ze weer eens te zien en te spreken. Gaat met allebei de goede kant uit, zagen er een stuk beter uit dan een paar weken geleden toen we naar Within Temptation zijn geweest. Ze klonken ook goed en vrolijk. Waarschijnlijk mogen ze dinsdag naar huis, met nog 1 week thuis infuus, iets wat mij maar al te bekend voorkomt. Maar nog altijd 100 keer beter dan in het ziekenhuis, zeker nu je je kamer niet meer af mag. Heb zoveel geluk (afkloppen!) dat ik niet meer terug heb hoeven komen na mijn transplantatie. Van de Graaf zag me uiteraard op de gang en vroeg nog naar mijn knie, hij is er geloof ik niet zo blij mee. Maar ja, dat ben ik ook niet... Over mijn eigenlijk volgens met segregatiebeleid eigenlijk verboden bezoek aan de afdeling en Esmé, Judith en Tamara zei hij niets, alleen dat er veel boeven met een mondkaje over de afdeling rondliepen. En raadt eens wat ik op mijn gezicht had:) Verder niets bijzonders gedaan vandaag, foto's van het Aspirantenkamp ingeplakt in een album. Morgen naar Soestdijk, naar het finaleweekend van het toernooi daar.