Polska!

Na een hele mooie week met de Spieghel Open en een goed begin op Soestdijk (eerste ronde winst in de 6 en vanavond 2e ronde) hier dan eindelijk mijn fotoverslag van Polen. Verder kreeg ik woensdag een smsje van Marjolein, dat ze nar Groningen ging voor haar longtransplantatoie. Marjolein, geweldig dat je getransplanteerd bent en goed gaat, gefeliciteerd! Heel veel succes met je verdere herstel en revalidatie.

Voor veel meer foto's uit Polen, klik hier om naar het fotoalbum te gaan.

Woensdag 26 juli vertrokken Thomas en ik naar Krakow na een enorme incheckchaos op Schiphol en wat gedonder met medicijnen die ik vergeten was op te halen. In Krakow hadden we met Marek en Alwin afgesproken, met wie we de eerste dagen Krakow en Warschau onveilig hebben gemaakt. Krakow is een prachtige stad, waarvan in de oorlog helaas veel verwoest is, maar gelukkig hebben ze heel veel prachtig opnieuw opgebouwd. Met name het centrale plein met de enorme overdekte markthal en de grote kathedraal zijn zeer indrukwekkend. Daarnaast staat in Krakow het kasteel van Wawel, waar alle oude Poolse koningen begraven liggen.




Vrijdag was misschien wel heftigste dag van de vakantie, toen zijn we naar Auschwitz (Oswiecim) en Birkenau (Brzezinka) geweest. Op weg daarheen kreeg de bus waarin we zaten panne, dus moesten we wachten op een andere bus die snel kwam maar wel propvol zat. Mooi om te zien hoe relaxed die Polen zoiets oplossen. Je denkt dan dat je van films en boeken wel een beetje een idee hebt van hoe dat zal zijn, nou niet dus. Met name Birkenau is zo immens groot (meer dan 1 bij 1 kilometer), dat besef je niet als je er niet geweest bent. Heb daar een boekje gekocht, geschreven door Myklos Nyiszli, de belangrijkste assistent van de beruchtste SS arts Joseph Mengele. Wat hij allemaal beschrijft over het leven in Birkenau is doodeng, met name over de autopsies voor het tweelingen project van Mengele.







Zaterdagochtend zijn we vervolgens per trein naar Warschau gegaan om bij Marek zijn tante en oma te logeren en de stad te verkennen. Dit hebben Thomas en ik zondag met zijn tweeën gedaan nadat we afscheid hadden genomen van Alwin die terug ging naar Nederland. Ook Warschau is volledig plat gebombardeerd tijdens WO II. We hebben daar foto’s gezien en dan is het ooi om te zien om zo een stad weer helemaal is opgebouwd. Toen we terug liepen naar het centrum voor cultuur (beter bekend als gebouw dat door Stalin aan Warschau cadeau is gedaan) kwamen we langs een park waar het monument voor de onbekende soldaat staat.. In dit park werd een miniconcert gegeven door een Poolse zangeres, begeleid door de schitterende opa op de foto. We zijn dit cadeau van Stalin ook nog opgeweest om een 360 graden uitzicht over de stad te hebben. Bij de familie van Marek werden we 2 dagen lang getrakteerd op heerlijk authentiek Pools eten. Smacznego was zeker op zijn plaats. Ook zijn we nog naar Pirates of the Caribbean geweest in een supermoderne bioscoop in een heel nieuw op Amerikaanse manier ingericht winkelcentrum. Leuke en grappige film, met een goede Johnny Depp die te maffe dingen kan, maar dat doet er niet toe in een fantasy film☺


Na het weekend in Warschau was het maandag opnieuw treindag, deze keer naar Gdansk. Ook deze stad is volledig verwoest in de oorlog, maar misschien hebben ze de oude stad hier nog wel mooier opnieuw opgebouwd. S’ avonds een leuke stadswandeling gemaakt en heerlijk gegeten in hoofdstaat op een terras bij een Mexicaans restaurant. Het werd een zeer relaxede avond waarop we na het eten op een bankje zijn gaan kijken met origineel Pools softijs dat lekkerder en steviger is dan het softijs hier. Leuk om te zien wat er allemaal voorbij loopt, toeristen, clowns, daklozen, yuppen, scholieren, alles.


Dinsdag hebben we het volgende stuk getreind, naar Leba. Dit is dé kustplaats voor de Polen zelf om op vakantie te gaan. Het was dus heel toeristisch, echt een stranddorp. Toch was het heel erg leuk en anders, omdat je hier niets anders ziet dan Polen. Dit levert een heel andere sfeer hebt in zo een dorp, heel apart en leuk. Ook viel het op dat veel Polen heel erg op elkaar lijken, met name de jongens, een groffe en misschien wat botte omschrijving: gemillimeterd, flaporen, T-shirt, spijkerbroek, veel bier drinkend, vrijwel allemaal heel erg op elkaar lijkend. Dinsdag aan het eind van de dag nog even op het strand gelegen, eerste strand van de vakantie, was heerlijk en vooral ook heel druk. Woensdag hebben we mountainbikes gehuurd om door het Slowinski national park te fietsen. De dag begon regenachtig, de regenjacks die we eerder in Gdansk hadden gekocht kwamen goed van pas.

Op een gegeven moment konden we niet meer verder fietsen en moesten we verder lopen, omdat we in het duingebied terecht kwamen. De duinen hier waren echt overweldigend, daar stellen de Nederlandse duinen echt helemaal niets bij voor, zie de foto’s hieronder. En op het moment dat we boven kwamen op de hoogste duin begon de zon te schijnen zodat we heerlijk in het zand konden gaan liggen en genieten van het uitzicht op het park en de Baltische zee. Ook nog naar zee gelopen, waar het strand veel rustiger was dan in Leba zelf. Toen we over de bovenste duinrand liepen, liepen we vol door de wind en werden onze enkels compleet gezandstraald, heel apart gevoel.





‘s Avonds in Leba gegeten bij een veredelde snackbar met een terras aan het water van de jachthaven. Dan zit je dus op een van de mooiste plekken van het centrum en betaal je ongeveer 20 zloty, omgerekend 5 euro voor een bord gyros of shaslick met friet, salade en drank. Ja, eten in Polen is goedkoop☺. De derde en laatste dag in Leba was relax dag, ofwel strand dag. Gefrisbeed, gezwommen, gezond, gelezen, gedronken en gegeten tijdens een heerlijk rustig dagje. Op het einde van de middag begon de lucht er toch wel erg dreigend uit te zien en begonnen bijna alle Polen op het strand hun spullen te pakken. We besloten toen ook maar te gaan. Dit was achteraf en goede keuze, waren nog net op tijd terug in ons pension waar we de 3 nachten in Leba verbleven. In Leba besloten we dat we nog 1 ding wilden doen of zien voorat Thomas en ik teruggingen naar Krakow en Marek naar Warschau. Dit werd Torun, de middeleeuwse Gotische stad.


Marek was hier ook nog nooit geweest (net als in Leba trouwens), dus hier hadden we niets aan hem als gids☺ Nee geintje, leuk om ook dingen te doen die hij nog niet kende, het is een goede keuze geweest, Torun is een prachtstad. Het centrum is heel klein, alle mooie dingen staan op korte afstand van elkaar.

Torun is daarbij nog authentiek, de stad is vrijwel onbeschadigd uit de oorlog gekomen. Mooiste van de stad is misschien nog wel dat er vrijwel geen toeristen rond lopen, het is nog niet bekend bij het grote publiek. Het hostel waar we in zaten was dan ook pas 3 weken open. Dit was trouwens wel het leukste en mooiste hostel van onze vakantie. Tijdens onze verkenning van de stad kwamen we bij een oude ruïne terecht waar je kon boogschieten. Was leuk om te doen, maar wel moeilijk, Thomas en ik zaten ver van de roos, al kwam ik nog net het dichtst bij. Ging me beter af dan het pistoolschieten vorig jaar, minder last van de Prograf voor de kenners☺

’s Avonds vroeg het meisje dat in hostel achter de balie zat of het goed was of ze mee ging eten, dat vonden we prima, waardoor we werden meegenomen naar een echt Pools restaurantje waar ook veel mensen uit de stad aten. Was weer erg lekker en leuk, om in een oud pakhuis of zo te eten vol met houten steunbalken die overal ziet zitten. Daarna zijn we nog uitgeweest met haar, ze nam ons mee naar een bar/dancing onder het stadhuis van Torun. Deze plek was nog mooier dan het restaurant, waren allemaal gewelven waar de bar in zat. Ook hier was geen enkele buitenlander buiten ons te bekennen, we stonden dus tussen alleen maar Polen en dat is toch een stuk anders dan bij ons hier. We hebben een topavond gehad en lagen rond een uur of 4 moe maar zeker voldaan in ons bed.

De volgende ochtend ging om half 8 weer de wekker, aangezien we vroeg de trein moesten hebben om eerst nar Warschau te gaan om Marek “af te leveren” en zelf door te gaan naar Krakow. Na een rit van ongeveer 3 uur kwamen we in Warschau aan en namen daar afscheid van Marek die nog bij zijn familie blijft nu. Marek, bedankt voor alles tijdens deze vakantie, het was super gezellig met je, een vakantie in je land is zeker voor herhaling vatbaar!


Die laatste avond zaten Thomas en ik in een hostel recht aan het centrale plein in Krakow met een geweldig uitzicht vanuit onze kamer. Na een tip van een Engels meisje dat in Krakow aan het werk was zijn we gaan eten in een klein typisch Pools restaurantje. Hier bestel je dan aan de kassa wat je wil hebben, dat krijg je mee en dan kun je gaan zitten waar je wil. Ook hier was het eten heerlijk, was heel leuk om de vakantie in een echt Pools restaurantje af te sluiten. We waren van plan nadat we onderstaande foto’s van het prachtig verlichte plein hadden genomen nog even 1 drankje te nemen op ene terras en dan op tijd te gaan slapen omdat we om kwart voor 4 ons bed uit zouden moeten om onze vlucht te halen. Dat dit uiteindelijk niet bepaald lukte, lag aan twee maffe Australiërs die we op dat terras tegen kwamen. We hebben enorm gelachen met hun, al vonden de serveersters het misschien op het einde minder leuk, he paparazzo Thomas?:) Alhoewel, moet zeggen, ze maakten geen enkel bezwaar toen een van die twee halflamme Australiërs in zijn halfbakken Pools vroeg of ze met ons op de foto wilden. Die gasten introduceerden ook een nieuw drankje voor ons: wodka-appelsap. Voor degenen die het niet kennen, het is een aanrader. Begreep later dat dit een echte Poolse combinatie is. Het was al met al een hele mooie afsluitende avond van een geweldige vakantie.



Op dat moment wisten we nog niet dat we nog terug zouden keren naar het centrum van Krakow. Toen we namelijk maandagochtend om 5 uur op het vliegveld kwamen om in te checken, bleek dat onze vlucht 7 uur vertraging had en pas om 1 uur zou gaan vertrekken. We lagen dus om 7 uur weer op het plein op een bankje half te slapen en te lezen, wachtend totdat de Mac Donalds om 8 uur open zou gaan om koffie te kunnen halen. Na nog een laatste bezoek aan de Empik zijn we weer naar het vliegveld gegaan om uiteindelijk tegen 2 uur te vertrekken naar Amsterdam. Om kwart over vier zaten we in de trein, om 5 uur was ik thuis en om 6 uur moest ik tennissen op ons open toernooi. Dat dit geen succes werd zal jullie niet verbazen...

Marek, Thomas, oma, tante en Alwin, super dziekuje voor een geweldige vakantie!

Tot slot voor degenen die de voetbal fotoboeken serie van Hans van der Meer kennen: ik vond onderstaande foto er goed in passen. Midden tussen de ruïnes in Torun zagen we dit voetbalveld veld liggen. De naam van de club die er op speelt? FC Piaskowe, ofwel de FC Zand...