Ik kwam vanochtend in het gastenboek van de school van Lieke onderstaande tekst tegen van een anoniem iemand. Hij greep me erg aan, ook omdat dit liedje van eerder vanochtend nog was voorbijgekomen op mijn MP3 speler. Anoniem dit dit geschreven heeft, prachtig gedaan!

Kijk, ze lacht zonder gevoel,
een onbereikbaar doel.
Wordt er toch nog nagestreefd.
Ruik, de geur van grootse moed,
het stroomt nog door haar bloed.
Maar waarom?

Haar naam is Lieke,
een hele lieve meid.
als ik in haar ogen kijk
ben ik de weg heel even kwijt.
O Lieke een leven vol verdriet
al haar vrienden lopen buiten maar,
voor Lieke geldt dat niet.

Proef, de smaak van haar gevecht,
het is zo onterecht.
Maar daar legt zij zich bij neer.
Hoor, de stemmen in haar hoofd,
waardoor zij weer geloofd.
Maar waarom?

Haar naam is Lieke,
een hele lieve meid.
als ik in haar ogen kijk
ben ik de weg heel even kwijt.
O Lieke een leven vol verdriet
al haar vrienden lopen buiten maar,
voor Lieke geld dat niet.

Maar waarom?
Is alles nu voorbij? alles nu voorbij.
Laat het leven,
je nooit meer vrij.

Haar naam is Lieke,
een hele lieve meid.
als ik in haar ogen kijk
ben ik de weg heel even kwijt.
O Lieke een leven vol verdriet
al haar vrienden lopen buiten maar,
voor Lieke geldt dat niet.

PS: Emma, bedankt voor de superleuke middag.