Terug in Amsterdam

Helaas zit mijn verblijf in Mozambique er weer op. Ik ben weer in Amsterdam, om mijn scriptie te gaan schrijven. De opzet heb ik inmiddels naar mijn begeleider gestuurd, ik hoop dat hij hem snel goedkeurt zodat ik echt aan de slag kan. Het is wel weer even wennen hier, afgelopen weekend op de tennisclub was het bijvoorbeeld zo een 30 graden kouder dan dat ik gewend was...

De laatste twee weken in Mozambique, Swaziland en Zuid-Afrika waren geweldig. Eerst de afronding van het project met twee presentaties, een voor het ministerie en een voor de donoren (Nederlandse ambassade en DFID, de Britse ontwikkelingsbank). Het ging erg goed, met name bij het ministerie was er minder weerstand tegen onze vrij ingrijpende wijzingingsvoorstellen dan we gedacht hadden. De laatste avond hebben we nog met het hele team en mijn vader (die voor de laatste 9 dagen die kant op gekomen was) heerlijk gegeten en vooral heel veel gelachen.

Die zaterdag zijn we naar het Krugerpark geweest, waar we erg veel gezien hebben. Hoogtepunt was de olifant die op 3 meter afstand een struik stond te slopen en vervolgens naar binnen te werken. Verder neushoorns, veel giraffen, buffels, zebra's, wrattenzwijnen en de volgende ochtend uiteindelijk zelfs nog een troep leeuwen, hyena's, wilde honden en nijlpaarden.

Zondag zijn we naar Swaziland gereden en hebben we daar de binnenlanden verkend op een quad. Dit was een schitterende ervaring. Doordat je op een quad rijdt kom je op plekken waar normaal geen westerling komt, omdat die wegen totaal onbegaanbaar zijn voor auto's. We werden gegidst door een lokale jongen van 26 die ons verschillende keren meenam naar mensen thuis. Zo hebben we bij een gezin gepicknickt en later bij de "banana-homestead" thee gedronken. Hier kregen we ook door de vrouw des huizes zelf verbouwde bananen, veel lekkerder dan je hier in Nederland kunt krijgen. Swaziland is schitterend en staat bekend om twee dingen, de schitterende landschappen en de ongelooflijk vriendelijke en enthousiaste mensen. Met name kinderen kwamen soms van honderd meter afstand uit de velden naar de weg gerend als ze ons hoorden aankomen op onze quads. En ze wilden allemaal op de foto.Dit is Siyabonga, het jongste zoontje uit het gezien dat op de banana homestead woont. Siyabonga betekent in het Swazi "Dank je wel".

Maandagavond zijn we naar Kaapstad gevlogen, om dinsdag naar Robbeneiland te gaan. Een zeer indrukwekkende ervaring. We werden rondgeleid door een gids die zelf 7 jaar op het eiland gevangen had gezeten en bij de groep hoorde die als laatste werd vrijgelaten, pas jaren nadat Nelson Mandela vrijgelaten werd. Het was vrij luguber om daar rond te lopen en de verhalen van toen uit eerste hand te horen, ik kreeg er soms een beetje een Auschwitz-gevoel bij. De man die ons rondleidde woont ook nog op Robbeneiland, samen met 7 van de andere 11 gidsen en ongeveer 250 mensen in totaal. Bizar was om te horen dat ook nog 3 van de vroegere bewakers er wonen...De cel van Mandela

Woensdag zijn we de wijngebieden in en rond Stellenbosch gaan verkennen. Erg mooi gebied, met verschillende enorm grote "wine estates" waarvan we er een hebben bezocht. 's Avonds in Kaapstad in Camps Bay gegeten, in een heerlijke pizzeria met uitzicht op een fenomenale zonsondergang in de Atlantische oceaan.
Donderdag weer terug naar Nederland, waar ik nu dus weer bijna een week ben. Vanavond naar PSV, op naar de halve finale van de UEFA Cup.

Tot slot een eerder beloofd filmpje, gemaakt tijdens een van onze veldbezoeken op een uitbetaaldag van het programma.