Rare jongens, die Mozambikanen...

Vandaag is het met afstand de koudste tot nu toe sinds ik hier in Mozambique ben. Waar het gisteren nog een graad of 37 was, is het denk ik nu zo een 20 graden kouder. Ik liep net naar buiten (nog steeds in korte broek en T-shirt) om brood te halen voor mijn lunch. Vlak voor me zie ik een cuperador (bijrijder en degene die het geld int bij de chapa, de kleine OV-busjes in Mozambique) met een dikke winterjas en een wollen muts op. Hij had nog net geen sjaal om. En hij was niet de enige die er zo bij liep, mooi om te zien.

Een andere gewoonte van de Mozambikanen die ik echt niet snap heeft te maken met de lift en hoe ze die gebruiken. Zo zie ik ze heel vaak beneden instappen en op bijvoorbeeld de achtste verdieping uit te stappen, maar dan meteen weer de trap naar beneden te nemen. Dit is echt eerder regel dan uitzondering. En daarstraks was er een vrouw die omhoog kwam lopen naar de tiende om vervolgens meteen de lift naar beneden te nemen... Ik heb geen idee waarom, misschien is het bijgeloof?

Morgen hebben we weer een vergadering, nu bij ProCredit, een microfinancieringsbank hier. Het lijkt overigens eindelijk een beetje op te schieten met het rapport, ik begin er een klein beetje vertrouwen in te krijgen dat we onze deadline van 28 maart misschien kunnen gaan halen. De tijd gaat nu trouwens ineens heel snel, nog een kleine twee weken in de stad en dan een paar dagen in Zuid-Afrika, voor ik weer thuis kom.


Zie de verschillen, allebei de foto's zijn vanuit mijn kamer genomen:)