Curaçao

Hallo allemaal,

Heb eindelijk de foto's die ik op Curacao heb gemaakt op mijn pc gezet en onderaan dit verhaal heb ik er een paar ook online gezet. Het was dus een

De vlag van Curaçao.

heerlijke vakantie, totdat ik eerder terug moest/wilde ivm Esmé die in Utrecht op de IC ligt (voor meer daarover, zie hieronder en in het archief van augustus en juli, of de link naar haar eigen site hiernaast).

Donderdagochtend ben ik dus naar Schophol gegaan. Was keurig op tijd, duurde het inchecken anderhalf uur, echt niet normaal. Toen ik eindelijk aan de beurt was en mijn boarding pass kreeg, zei ze dat ik om 5 over 9 kon gaan boarden. Terwijl het toen al half tien was inmiddels.... Toen die grondstewardess dat besefte, moest ze gelukkig ook lachen, ze had door hoe stom het klonk. Ze had wel een mooie verrassing voor me; ik bleek in de comfort class (tussen business en economy in) te zitten, terwijl ik dacht dat ik gewoon economy class had geboekt. Scheelde heel veel beenruinte, benen konden languit onder de stoel voor me. Maar ja, ben ook niet zo lang hè? Al was dit ook iemand van dik in de 1.80 meter gelukt. Vervolgens prima vlucht gehad en om half drie lokale tijd op Curaçao aangekomen, waar het 6 uur vroeger is dan hier.

Op het vliegveld Hato opgehaald door mijn moeder en zusje en naar de vrienden waar we logeerden gegaan. Bij deze: Mike en Hinny enorm bedankt voor jullie gastvrijheid, het was geweldig! En Natasja en Girvin: succes met jullie honden en geef Owen een zoen van me. Mooi kereltje hebben jullie.

Vrijdagochtend (na een verbazingwekkend goede nacht, heb totaal geen last gehad van een jet lag, waar nieuwe longen blijkbaar ook al voor zijn...) zijn we naar Otrabanda gegaan, het westelijke deel van het centrum van Willemstad. Met name voor de dames die dit lezen, je kunt hier hel goedkoop heel veel kleren kopen… En voor de voetbalfans: veel voetbalshirts die misschien nep zijn, maar echt vaak niet van echt te onderscheiden zijn voor 6 euro. In Otrabanda is een paar jaar geleden het oude en verpauperde deel van de stad op een geweldige manier gerestaureerd door de Nederlander Jacok Gelt Dekker. Deze man is trouwens ook een ware overlevingskunstenaar met een mogelijk nog dikker medisch dossier dan ik. Ik heb hem drie en een half jaar geleden ook gezien hier en toen zag hij er erg slecht uit en verwachtte men dat hij nog maar een paar maanden te gaan had door kanker. Hij is er dus nog steeds gelukkig, ongelooflijk sterk moet die man zijn, zowel fysiek als mentaal. Hij heeft dus een deel van Otrabanda gekocht en het een geweldige opknapbeurt gegeven. Het resultaat is http://www.kurahulanda.com/ . Kura Hulanda dus, een schitterend in echte Curaçaose stijl opgebouwd hotelcomplex. Is ook een slavernijmuseum, als je daar rondloopt zie je pas goed hoe schofterig wij Nederlanders ons eeuwen geleden hebben gedragen... Was bloedheet in de stad, dus niet te lang gebleven en daarna naar het strand gegaan van het Avila Beach Hotel ( http://www.avilahotel.com/ ) gegaan. Genoten van de beroemde ossenhaas saté bij de lunch aan de beach bar. Daarna sloeg mijn stemming om helaas, nadat ik het smsje van Esmé kreeg waarin ze vertelde dat ze op de IC lag. Schrok me dood, maar gelukkig gaat het inmiddels de goed kant op. Durf zelfs al weer te fantaseren over onze Euro Disney-plannen die we met zijn tweëen hebben zitten bedenken op msn. Avila is "ons" hotel, hebben mijn ouders in 1980 zes weken gezeten voordat ze hun huis in konden. Daarna heeft met name mijn vader hier nog heel vaak gelogeerd. De koningin was ook in het hotel ivm de Koninkrijksspelen, maar ze liet zich uiteraard niet zien. Niet dat ik daar nou om zat te springen hoor... 3 en 1/2 jaar gelden hier ook die week dat we er waren gelogeerd. Toen een fantastische rondrit gekregen in zijn houten open Rolls Royce uit 1926 (zelden zo een mooie auto gezien echt) van de eigenaar van het hotel, na al die jaren een vriend van mijn vader. Op weg naar “huis” langs het huis gereden waar ik de eerste anderhalf jaar van mijn leven gewoond heb. Leuk om weer te zien. 's Avonds heerlijk gegeten in Otrabanda bij Restaurant de Gouverneur. Mike bedankt, het was een schitterende plek, heel mooi binnenplein en een fantastisch uitzicht in het donker op Willemstad, de Handelskade en de Emmabrug (bij veel mensen beter bekend als de pontjes brug). Oh ja, voor de Bassie en Adriaan fans (ja ben dat ook geweest), op deze brug breekt Bassie zijn been in de serie Bassie en Adriaan in Amerika bij een sprong op deze brug, waardoor de opnames iets van 2 maanden moesten worden uitgesteld…

Zaterdag naar Punda geweest, dit is aan de oostkant van de Emmabrug, het oostelijke deel van het centrum van Willemstad. Onder andere langs de fruitmarkt gelopen, die aan het water ligt en waar alles elke dag met bootjes wordt aangevoerd. Heel leuk stadsdeel ook met veel kleine gezellige pleintjes. Daarna lekker aan het zwembad gelegen en gelezen. Het wonder van Castel di Sangro, verhaal van een Amerikaanse schrijver die een jaar mee reisde met deze Italiaanse serie B club uit een stadje van 5000 inwoners. Heel mooi verhaal, ook over Italiaanse omkooppraktijken, het leven in zo een klein dorpje in een van de armste regio’s van Italië en een volslagen idioot clubbestuur. Verder nog het Matlock document, een thriller van Robert Ludlum, gelezen. Ook een erg goed, spannend verhaal over een gigantisch drugsnetwerk op universiteiten in het Noord-Oosten van de Verenigde Staten. ’s Avonds gegeten op het strand, in Hook’s Hut, met de voeten in het zand. Was heerlijk, prachtig verlicht strand en hele leuke sfeer.

Zondag een hele mooie tocht naar Westpunt gemaakt, onder andere langs Boka Tabla, schitterende plek langs de noordkust met de zee die op de rotsen beukt waardoor onder andere een natuurlijk brug is ontstaan. Op http://www.curacao-tourism.com/ vind je meer informatie hierover, ook over accommodatie en allerlei andere bezienswaardigheden op het eiland. We wilden ook nog even naar het strand, maar bij de prachtige stranden Grote Knip en Kleine Knip was het zo druk (op zondag gaan alle locals daar naar toe) dat we door zijn gereden naar het huis van Mike en Hinny en daar het zwembad zijn ingedoken. Op de terugweg nog langs het ziekenhuis gereden waar ik niet geboren ben, maar wel direct heen ben gebracht om 5 weken in de couveuse door te brengen. Ik ben namelijk 6 weken te vroeg geboren en was heel erg klein, iets van 50 centimeter en 2100 gram. Men wist overigens niet meteen dat ik CF had, dat is pas op mijn 4e in New York ontdekt. ’s Avonds een leuke barbecue gehad bij Mike en Hinny, ook met Natasja en Girvin (dochter Mike en Hinny en haar man) en de broer van Mike, zijn vrouw en kinderen die op Sint Maarten wonen. Was erg lekker, vooral de spare-ribs en de ossenhaas. Die is geweldig op dit eiland en bovendien spotgoedkoop, zeker 5 x zo goedkoop als in Nederland, volop profiteren dus…


Maandag naar de “dierentuin” van Curaçao geweest. Stelde niet veel voor uiteraard, waren er in een half uur klaar. Wel hele mooie poema’s en een zwarte panter gezien met fascinerende en enge gele ogen, die je bleven volgen als je om zijn hok heen liep. ’s Middags weinig gedaan, aan het zwembad gelegen, gelezen en via internet de gebeurtenissen in Utrecht gevolgd. ’s Avonds gewoon thuis gegeten, lekkere nasi met kip en zoals gewoonlijk heerlijke satésaus.

Dinsdag zou dus uiteindelijk mijn laatste dag zijn op Curaçao, al wist ik dat ’s ochtends nog niet. Ben dan ook met mijn moeder en zusje naar het strand gegaan. Naar Zanzibar (voor degenen die iets van anderhalf jaar geleden de serie Bon Bini Beach gezien hebben, hier werden de scènes opgenomen in een van de twee strandtenten uit deze serie). Was erg mooi strand met een heerlijk aangename zee. Veel gezwommen, was ook een vlot in zee gelegd waar je op kon klimmen en weer vanaf duiken uiteraard. Ook gebruikt om kleine kids vanaf te jonassen. Zee was bovendien zout genoeg om gewoon op je rug te gaan liggen en je heerlijk op de golven te laten drijven. Toppunt van ontspanning echt. Aan de praat geraakt met een Nederlandse jongen die daar stage loopt en zijn broertje en een bevriend gezin van hun. Zijn familie ging die avond terug naar Nederland met de KLM. Kon toen nog niet bevroeden dat ik een paar uur later in hetzelfde vliegtuig zou zitten… Erg gelachen, vooral om een ontzettend dom Nederlands meisje met een blauwe zwemband dat heel irritant was. Kwam er vlak voordat we weggingen achter dat hij ook met zijn vader naar de Olympische Spelen in Athene was geweest. Dit omdat zijn vader dezelfde pet als ik op had, van het NOC*NSF uit Athene, uit het Holland Heineken Huis. Was erg grappig om ook even hun verhalen te horen. Heb van deze prachtige belevenis geen digitale foto’s maar zal binnenkort een keer proberen de analoge foto’s te scannen en ook hier online te zetten.

Toen ik vervolgens ’s middags thuis kwam, keek ik weer op internet hoe het met Esmé was in Utrecht. En dat was schrikken, het werd nu echt kritiek. Besloot toen dat ik naar huis wilde gaan. Heb toen de KLM gebeld, ik wist namelijk dat er die avond nog een vlucht teug zou gaan. Ze vertelden me dat er nog plaatsen waren en dat ik daarvoor naar het vliegveld moest komen. Kom ik daar dus een klein uurtje later aan, waren er in eerste instantie geen tickets meer, heel erg vreemd en vervelend. Na veel gesteggel en geregel (oa nog geprobeerd via Bonaire te vliegen, Bonaire – Amsterdam lukte wel, alleen het prutstukje Curaçao natuurlijk niet, zul je altijd zien…) gelukkig toch nog wat kunnen krijgen. Business class weliswaar en dus duurder, maar anders had ik toch tot vrijdag moeten wachten en dat wilde ik echt niet. Was dus zeer comfortabel. Dat geld interesseerde me helemaal niets op dat moment. Wrange was wel dat Paul (mijn broertje, nou ja, broertje, hij is bijna een kop groter dan ik…) met hetzelfde vliegtuig was aangekomen om een week te blijven. Zouden ook de volgende dag met zijn allen met de dolfijnen gaan zwemmen in het Seaquarium, maar dat heb ik dus helaas moeten missen, komt hopelijk wel een volgende keer. Esmé, ik hoop zo dat je dit kunt gaan doen in februari en dat je droom dus uit kan gaan komen. Voor meer informatie en voor Henk, Lotte, Annelies en straks ook Esmé voor de nodige voorpret, zie http://www.dolphin-academy.com/index.htm en http://www.curacao-sea-aquarium.com/ . Van mijn moeder heb ik inmiddels begrepen dat het echt supergaaf en heel bijzonder was. Wil het dus heel graag een keer gaan inhalen. Ben heel blij dat ik terug ben gegaan, had het mezelf mijn hele leven niet vergeven als ik te laat zou zijn geweest. Is dus gelukkig niet het geval geweest, sterker nog, ze lijkt voorlopig op de goede weg met haar herstel.

Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat, bleek ik zelfs twee stoelen te hebben, de stoel naast me bleef namelijk leeg… Na een goede vlucht maar Amsterdam direct doorgegaan naar Utrecht. Ben erg blij dat ik gedaan heb. Voor de rest van die dag, zie mijn eerdere verslag. Dit was het dan over mijn vakantie, beetje langer geworden dan ik van te voren gedacht had… Heb er ook veel langer over gedaan dan de bedoeling was, de foto's wilden zich maar niet plaatsen zoals ik wilde. Het is inmiddels weer 1 uur geweest... Dus Marcia, spreek je zo nog wel even als je uit de kroeg komt.

Hieronder een paar foto’s.














Links: Op het vliegveld Rechts: Bij Kura Hulanda Onder: Het slavernijmuseum
















Links: Geboorte-ziekenhuis Rechts: Otrabanda Onder: Couveuse-ziekenhuis














Links: Avila Beach Hotel Rechts: Octagon bij Avila Onder: Besef die ogen... en die waren in het echt dus ook zo, dat komt niet door de foto. Echt heel bizar.

















Boven: De Emmabrug, in de volksmond dus pontjesbrug

Onder: De Handelskade, hét meest karakteristiek punt van Willemstad en dus ook van heel Curaçao.








Twee foto's van het mooiste plekje van Curaçao (dat is mijn mening tenminste) de rotskust en inhammen bij Boka Tabla, gelegen in het nationale park Christoffel.